سلاممن مسُولیتی درباره فونتهای سری ایکس ندارم.
اقا اين قلم XB Zar هم بروز شده؟
يعني اونم صفر تو خالي داره؟
ممنون
سلام. از شما تشکر می‌کنم، برای آشنایی بیشتر دوستان مثالی را هم ضمیمه کردم که حالات کشیدگی و بدون کشیدگی را می‌توانند در آن دیده و مقایسه کنند. منتها ظاهراً فایل irmug.tec شکل جفت کوتیشن مناسبی برای معادل '' , `` را ندارد و آنها را به همین صورت نشان می‌دهد. لذا در استفاده از قلم یاس mapping را حذف کردم. آقا مهدی این فایل mapping با parsidigits.tec چه فرقی دارد؟بله irmug دارای شکل جفت معادل " نیست. اگر فکر می‌کنید مفید است می‌توانم اضافه کنم. irmug برای چاپ دیجیتال بسیار مهم است (به نظر من). مثلاً من فایل شما را با افزودن irmug کمپایل کردم و حاصل را ضمیمه کرده‌ام. در فایل ارسالی من، در نمایشگر پی‌دی‌اف، متن ستون اول (یعنی، شما را به پنج..... ارزشی ندارد) انتخاب کنید و در یک ویرایشگر بچسبانید. بعد همین کار را با خروجی حاصل از پردازش خودتان مقایسه کنید.
سلام۱- بله مشکل عدم توانایی استخراج به همین mapping برمی‌گردد.
۱- جالب بود. در فایل شما ستون سمت راست (بدون کشیدگی) توسط Adobe Acrobat قابل استخراج است ولی در فایل من فقط دوخط اول و به صورت ناقص قابلیت استخراج را دارند. مشکل عدم توانایی استخراج به همین فایل mapping برمی‌گردد؟
۲- در هر دو حالت ستون سمت چپ (با کشیدگی) در ویندوز قابل استخراج نبودند ولی در اوبونتو مشکلی ندارند به جز آنکه به جای کاراکتر مربوط به کشیدگی، فاصله گذاشته می‌شود.
۳- چرا کاراکتری که برای کشیدگی آماده نموده‌اید در Foxit Reader به درستی دیده می‌شود ولی در Adobe Acrobat پهنای بیشتری از طرفین خود دارد؟ در اوبونتو مشکلی ندارد.
فایل irmug.tec را کنار parsidigits.tec قرار دهید و پایگاه نام-فایل را به‌روز کنید (Refresh FNDB)یعنی چی؟ میشه توضیح بیشتری بدین؟
یعنی چی؟ میشه توضیح بیشتری بدین؟یعنی در مسیر
خیلی از دوستان قلم فارسی با صفر توخالی نیاز دارند.آقای دکتر،
آقای دکتر،من قلم یاس را به سفارش پژوهشکدهٔ آمار برای حروفچینی ژورنالشان درست کردم. متاسفانه وقت کار روی قلمها رو دیگه ندارم.
صفر قلم یاستون خیلی عالیه؛ اما از اونجاییکه خیلی از افراد از قلم نیلوفر استفاده می‌کنن، ای کاش، صفر این قلم هم توخالی می‌شد. آیا امکان همچین کاری وجود داره؟
سلام بر همهمن طراح قلم نیستم و اصولا این کار یک کار بسیار تخصصی و سخت است (مثلا شما باید از علم زیبایی و حتی طراحی و نقاشی اطلاعات بسیاری داشته باشید. شکل هر حرفی به خودی خود دارای بار معنایی وحسی است و یک طراح قلم با استفاده از حس درونی خود و حسی که هر حرف دارد شکلی را انتخاب می‌کند. لبه‌های تیز یا کشیدهٔ حروف مختلف می‌تواند بار احساسی خشم، عشق، رویاپردازی و ... داشته باشد.) بعد از این چند سال دیدن قلم‌های مختلف ۲ مورد برای یک قلم مهم هستند:
من هم می‌خواهم به جناب امید علی دست مریزادي بگویم و هم از ایشان خواهش کنم روش خودشان را در قالب یک راهنما در اختیار دیگران بگذارند.
در ضمن من سرسری به نوشته‌ی شما با فونت یاد شده نگاهی کردم به گمان‌ام هنوز کِرن در آن رعایت نمی‌شود (فاصله‌ی ر و الف در کلمه‌ی را) آیا می‌توان در این باره فکري کرد (یا دست‌کم راه‌نمایی کنید)؟
با درود
در مورد صفر هم بعد از این مدت به این نتیجه رسیده‌ام که صفر توخالی هیچ سنخیتی با اصول نوشتن فارسی ندارد و باید از همان شکل همیشگی استفاده کرد(
دوباره سلامكاملا با اين حرف موافقم كه هم ارتفاع نبودن صفر فارسي با ديگر ارقام مشكلي بسيار جدي است. به همين دليل است كه مثلا مي بينيد كه در پلاك ماشينهاي ايراني يا تابلوهاي راهنمايي و رانندگي عدد صفر وجود ندارد. با اين حرف هم كاملا موافقم كه بايد نوآور بود و ساختارهاي غلط را اصلاح كرد. ولي همچنين معتقدم كه بايد براي ساختارشكني از اطلاعات كافي برخوردار بود كه من فعلا اين اطلاعات را ندارم. در مورد كرن براي زوج «اك» بايد بگم كه در قلم لوتوس ارتفاع ابتداي سركش «كاف» تقريبا هم اندازه حرف «ا» است و بنابراين كرن براي آنها نبايد وجود داشته باشد.
فراموش کردم در باره‌ی صفر بگویم که برای نوشتن متن‌های علمی(و دقیق) باید تا می‌توان از ابهام‌ها(چه در نویسه‌های فارسی و چه در جمله‌بندی و سبک نوشتن) پرهیخت. در این باب زیبایی‌شناسی در اساس جایی ندارد یا دست‌کم اولویت یکم نیست. گفتن(نوشتن) ندارد که نویسه‌های پارسی همه وام‌گرفته(قرضی) از نویسه‌های تازی اند و هیچ ربطی با زبان‌نگاره(رسم‌الخط) ــــــ برای مثال پهلوی ــــــ ندارند. پس می‌توان در نویسه‌ها دست برد تا آنها را یکنواخت‌تر کرد. چرا یکنواخت‌تر؟ برای یک‌دستی متن(به ویژه در متن‌های علمی). تا متن روشمندتر شود(شمار استثناهای خلاف قاعده در نوشتن صفر شود یا کمینه) در این متن‌ها(علمی) اثری از ناز و کرشمه‌ی قلم (مانند گونه‌های خط نستعلیق و ثلث و ...) دیده نمی‌شود تا خواننده به جای توجه به ظاهر نوشته بر مفهوم‌ها متمرکز شود.
دو نمونه: شادروان مصاحب در دائره‌المعارف فارسی (اثری که هنوز پس از سال‌ها) هنوز از نظر سبک و روشمند بودن و بار علمی گوهری تابنده در نوشته‌های پارسی است برای صفر از نویسه‌ی صفر لاتین استفاده می‌کند چون معتقد بود که ارتفاع عددها (از خط نشانه یا خط کرسی) باید با هم برابر باشند؛ استثنا در این مورد صفر بود که وی با آوردن «صفر» ویژه‌ی خود مسپله را حل کرد
نمونه‌ی دوم: اگر به نوشته‌های لاتین توجه کنید می‌بینید که نویسندگان آن متن‌ها هم از صفر ویژه‌ای برای نوشتن استفاده می‌کنند این صفر با نویسه‌ی O فرق می‌کند تا ابهام ایجاد نشود و ارتفاع(فراز) آن با دیگر رقم‌ها برابر است.
برای این نوآوری‌ها نباید از های‐وهوی ادیبان(سنتی) ترسید و باید جسارت ورزید تا تنگناهای نویسه‌های پارسی تا می‌شود کمتر گردند.
پیروز باشید