چند نفر از دوستان از من پرسیدند که چگونه در پاراگرافی شکاف ایجاد می‌کنیم یا متن را به شکل یک پاراگراف حروف‌چینی می‌کنیم، من هم تصمیم گرفتم جواب را در قالب یک پست منتشر کنم. برای این کار از دستور بدوی شکل‌بند استفاده می‌کنیم. توضیحات مربوطه و همچنین یک نمونه در پیوست آمده است.
سلام
جالب بود، ممنون!
به نظر میومد فاصله خطها اندازه هم نیست، درسته؟
علتش چیه؟
نقل قول از: حسن ذاکری در سپتامبر 03, 2011, 08:20:50 بعد از ظهر
سلام
جالب بود، ممنون!
به نظر میومد فاصله خطها اندازه هم نیست، درسته؟
علتش چیه؟
فاصله کدوم خطها؟
نقل قول از: وفا کارن‌پهلو در سپتامبر 03, 2011, 08:30:56 بعد از ظهر
فاصله کدوم خطها؟
سلام
فاصله بین خطوط متن رو میگم. اول فکر کردم اشتباه چشمیه٬ ولی حالا اندازه گرفتم!!!
تواین عکسه چنتاش معلومه.
این فاصله ها به فونت مربوط میشه یا به دستور \شکل‌یند؟
پانوشت: اینی که پرسیدم حمل بر ایراد گرفتن نشه یه وقت٬ چون از مزیت های تک پایداریش تو این چیزها بود برام جالب شد...
نقل قول از: حسن ذاکری در سپتامبر 05, 2011, 02:09:36 بعد از ظهر
سلام
فاصله بین خطوط متن رو میگم. اول فکر کردم اشتباه چشمیه٬ ولی حالا اندازه گرفتم!!!
تواین عکسه چنتاش معلومه.
این فاصله ها به فونت مربوط میشه یا به دستور \شکل‌یند؟
پانوشت: اینی که پرسیدم حمل بر ایراد گرفتن نشه یه وقت٬ چون از مزیت های تک پایداریش تو این چیزها بود برام جالب شد...
فاصله خطها ربطی به دستور \شکل‌بند نداره. این به این خاطره که فواصل بین بندهای فارسی باید بیشتر باشه. برای نمونه اگر در یک بند شما حرف «ی» داشته باشید و درست پائین این حرف «ی» در بند بعدی حرف «گ» داشته باشید اینطور به نظر می‌رسه که فاصله این دو بند با بندهای دیگر فرق داره در حالی که این طور نیست و همه بندها فواصل یکسانی از هم دارند. این به این خاطره که این دو بند به خاطر حرف «ی» و «گ» خیلی به هم نزدیک شده‌اند.